tag:blogger.com,1999:blog-2874639908798596845.post8168923820821427314..comments2023-09-06T16:34:08.478+02:00Comments on OTWIERAM SZAFĘ: Syndrom przemęczonego studentaAnonymoushttp://www.blogger.com/profile/01196624790926391929noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-2874639908798596845.post-13259181373975856462013-04-28T21:53:02.665+02:002013-04-28T21:53:02.665+02:00Jedni potrzebują więcej czasu inni mniej, żeby się...Jedni potrzebują więcej czasu inni mniej, żeby się z niego otrząsnąć. Jeszcze inni potrzebują wsparcia bliskich - są różne reakcje i różne bodźce, które pomagają! Jedno jest pewne - trzeba chcieć! Bo założyć ręce i powiedzieć, że mi się nie chce jest łatwo... <br /><br />A samo słowo "działanie" kojarzy się wszystkim z ruchem - dlatego trzeba wstać, ruszyć się i pobudzić swoją wyobraźnie - może odnowić stare, zaniedbane zainteresowania/pomysły na siebie, na życie lub poszukać nowych! Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/01196624790926391929noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2874639908798596845.post-62364002605122356922013-04-28T21:00:00.659+02:002013-04-28T21:00:00.659+02:00Tylko co zrobić, jak już sobie uświadomimy, że owy...Tylko co zrobić, jak już sobie uświadomimy, że owy syndrom posiadamy, a i tak nie możemy się zmobilizować do działania?? :P<br />Ciekawy tekst i trafne spostrzeżenia :)Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2874639908798596845.post-26129642103507403122013-04-27T20:42:26.593+02:002013-04-27T20:42:26.593+02:00mała poprawka: Antitapas :)mała poprawka: Antitapas :)improvihttps://www.blogger.com/profile/00400157867913274458noreply@blogger.com